Μία ενδιαφέρουσα αντιστοιχία του μύθου του Όσιρι της Ίσιδας και του Ώρου μας δίνει ο Ρούντολφ Στάινερ στις Διαλέξεις του για τα Μυστήρια της Αιγύπτου. Μας λέει λοιπόν ότι ο μύθος αυτός περιγράφει συμβολικά την εποχή που στη Γη άλλαξε η ατμόσφαιρα και από μία ατμόσφαιρα υγρασίας (ανάλογη με αυτή που βρίσκουμε σήμερα στην Αφροδίτη), ο αέρας αποχωρίστηκε από το νερό, το οποίο συμπυκνώθηκε και κατακάθισε στις θάλασσες. Τότε ο άνθρωπος χρειάστηκε να αλλάξει τα αναπνευστικά του όργανα και από αμφίβιος που ανέπνεε υδρατμούς, να αρχίσει να αναπνέει αέρα. Στην πρώτη φάση της διαδικασίας ο άνθρωπος αντιμετώπισε πρόβλημα ασφυξίας καθώς δεν είχε τα σχετικά όργανα αναπνοής. Την ασφυξία αυτή συμβολίζει ο Τυφώνας (Seth), που βάσει του ήχου της λέξης ο Στάινερ τον ερμηνεύει σαν τον Άνεμο. Αυτός έφερε κάτι σαν ασφυξία λοιπόν, κάτι που στον αιγυπτιακό μύθο ερμηνεύεται ως μαχαίρωμα στα πνευμόνια (όταν δεν μπορείς να πάρεις ανάσα).
Ο Όσιρις που ως τότε συνδεόταν με τις Ηλιακές Δυνάμεις, απομακρύνθηκε από τον Άνθρωπο, γιατί μεσολάβησαν μεταξύ του Ήλιου και της Γης οι Άνεμοι, ή η Ατμόσφαιρα. Για να μπορέσει να έρθει σε επαφή με τον Άνθρωπο στράφηκε τότε στη Σελήνη και προσπάθησε να πάρει έμμεσα την ηλιακή ενέργεια από την αντανάκλαση της στο δορυφόρο. Έτσι ο Όσιρις από Ηλιακή Οντότητα γίνεται και Σεληνιακή, ενώ στη συνέχεια διαφοροποιεί τον εαυτό του σε Όσιρι (αύξουσα Σελήνη) και Ίσιδα (φθίνουσα Σελήνη), αρσενικό και θηλυκό. Οι δύο πλευρές του εργάζονται πλέον στο επίπεδο της μορφής
του Ανθρώπου και δημιουργούν δύο νέα όργανα, το Λάρυγγα (ο Όσιρις) και τους Πνεύμονες (η Ίσιδα). Ο συνδυασμός και η συνεργασία τους δίνει τον Ώρο, την καρδιά, που λειτουργεί με την αναπνοή και προστατεύεται από την Ίσιδα (πνευμόνια αλλά και θωρακική κοιλότητα),
Ενώ όμως η παρουσία του Όσιρι όσο ήταν συνδεδεμένος με τον Ήλιο ήταν συνεχής, όταν συνδέθηκε με τη Σελήνη, δεν είχε την ίδια μορφή κάθε μέρα, λόγω της αύξησης και της μείωσης του μεγέθους της Σελήνης. Έτσι η παρουσία του έγινε ρυθμική και χωρίστηκε σε 14 τεμάχια (όσα χωρίστηκε ο Όσιρις) του Όσιρι και 14 της Ίσιδας, τόσα όσα είναι τα 28 νεύρα της Σπονδυλικής Στήλης (στην πραγματικότητα είναι 31, αλλά αυτό οφείλεται στη διαφορά Σεληνιακού και Ηλιακού Έτους κατά τον Στάινερ)
Έτσι ο θεός Όσιρις επανενενώνεται όταν η Σελήνη είναι και πάλι πλήρης.
Όμως εκτός από την ανάσα που στήριξε τη μορφή του Ανθρώπου η συνεργασία Ίσιδας και Όσιρι έδωσε και ένα πνευματικό επίτευγμα. Την έκφραση της ψυχής του μέσα από τη γλώσσα. Γιατί η προφορά των ήχων είναι ζήτημα που συνδέεται πάλι με τη συνεργασία πνευμόνων και λάρυγγα. Και υπάρχουν βέβαια διάφοροι ήχοι που τα αιγυπτιακά μυστήρια τους ταξινομούσαν σε διάφορες κατηγορίες. 7 έρχονταν λέει από κάτω, 8 από πάνω, τα 9 από πίσω, 10 από έξω και 10 από μέσα (ίσως να μην μπορούμε να κάνουμε όλες τις αντιστοιχίες αλλά τα 7 που έρχονται από κάτω δείχνουν να είναι τα φωνήεντα).
Τέλος ακόμη και η εξωτερική σεξουαλική φύση εξαρτώνταν από τον περιοδικό χορό του Όσιρι και της Ίσιδας. Στα άτομα που στο αιθερικό τους επικρατούσε η Ίσιδα, η εξωτερική μορφή ήταν αρσενική, ενώ στα άτομα που στο αιθερικό επικρατούσε ο Όσιρις, η εξωτερική μορφή ήταν θηλυκή.